Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Τραβάτε με κι ας κλαίω

Φωτογραφία
Λένε πως μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, αλλά η συγκεκριμένη είναι πέντε και μόνον πέντε: τραβάτε με κι ας κλαίω! Διότι πολύ το ευχαριστιέται η μικρή Ουγγαρέζα, και το τράβηγμα και το κατάβρεγμα, φωνάζει μεν αλλά γελάνε και τα αυτιά της. Το ενσταντανέ είναι από το Χόλοκο, ένα πανέμορφο χωριό στη Βορειοανατολική Ουγγαρία, αναγνωρισμένο από την UΝΕSCΟ ως μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, κάπου 100 χιλιόμετρα ανατολικά της Βουδαπέστης. Κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, οι νιοι τρέχουν πίσω από τις νιες και προσπαθούν να τις καταβρέξουν με νερό. Αλλά δεν είναι αυτό το real thing, πρόβες είναι, να βεβαιωθούν πως το ΄χουν, η «παράσταση» θα δοθεί κανονικά το Πάσχα. Πρόκειται για ένα παραδοσιακό έθιμο που συμβολίζει τη γονιμότητα, με ρίζες- φυσικά- στο προχριστιανικό παρελθόν της Ουγγαρίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...