17.000 χιλιόμετρα... φωτογραφίες

Της Μαίρης Αδαμοπούλου

15361220

Την αθέατη και «βαρετή» Αμερική κατέγραψε ο Γιώργης Γερόλυμπος σε μια φωτογραφική περιπέτεια που κράτησε δύο μήνες και μέτρησε 1.264 καρέ

Oδήγησε 16.994 χιλιόμετρα μέσα σε 61 ημέρες. Είδε την Αμερική του ονείρου και του πλούτου με ένα άλλο βλέμμα. Επιχείρησε να ανακαλύψει την όψη της που δεν βγαίνει στα ιλουστρασιόν εξώφυλλα των περιοδικών και στις φωτογραφίες των ταξιδιωτικών οδηγών. Και κατέγραψε τις Ηνωμένες Πολιτείες με μοναδική του παρέα δυο φωτογραφικές μηχανές, ένα σημειωματάριο και τη στήριξη της υποτροφίας του ιδρύματος Fulbright μέσα σε 1.264 έγχρωμες εικόνες.
Το οδοιπορικό αυτό ο διακεκριμένος Έλληνας φωτογράφος και αρχιτέκτονας Γιώργης Γερόλυμπος το μοιράζεται με το φιλότεχνο κοινό. Και 12 από τις φωτογραφίες του τις εκθέτει στην γκαλερί a. antonopoulou. art υπό τον τίτλο «Road Τrip: USΑ. 16994.61», ενώ 52 ακόμη προσφέρονται για τους πιο ψαγμένους σε μικρότερες διαστάσεις σε ένα πορτφόλιο.
«Δεν είμαι ο πρώτος που επιχειρεί ένα τέτοιο ταξίδι. Πολλοί και πολύ καιρό πριν από μένα το έχουν υλοποιήσει. Για μένα ήταν μια ευκαιρία να μετρηθώ με τους ήρωές μου. Να διαπιστώσω αν αυτό το ταξίδι μπορώ να το κάνω ή αν απλώς θα εξακολουθεί να με θαμπώνει», λέει στα «ΝΕΑ» ο Γιώργης Γερόλυμπος, που διδάσκει φωτογραφία στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. «Άφησα πίσω μου υποχρεώσεις, καθημερινότητα, προβλήματα που μας οδηγούν σε αδιέξοδο και βρήκα την ευκαιρία να κάνω επανεκκίνηση της δικής μου μηχανής».
Τι τον ωθούσε κάθε φορά να σηκώσει την κάμερά του και να φωτογραφίσει ένα τοπίο; «Δεν με ενδιέφεραν τα επικά και τα μνημειώδη, ούτε τα γκλάμορους. Ήθελα να εστιάσω σε όσα δεν βλέπουμε συνήθως, στα βαρετά. Οι λόγοι ωστόσο που με έκαναν να σταθώ σε κάποια σημεία είναι τόσοι όσες οι φωτογραφίες που τράβηξα. Δεν ξέρω ακριβώς τον λόγο. Δεν υπάρχει λογική όταν αποφασίζεις να κάνεις ένα καρέ. Λειτουργείς με το ένστικτο. Η λογική μπαίνει όταν έρχεται η ώρα της επιλογής».
Εκείνο που προσέχει με την πρώτη ματιά ο θεατής είναι η απουσία ανθρώπινων μορφών από τα καρέ του Γιώργη Γερόλυμπου. «Είναι γεγονός πως η φυσική παρουσία δεν υπάρχει, αλλά πρόκειται για εμμονή που έχω: να μιλάω για τον άνθρωπο μέσω των ιχνών του και των κατασκευών που δημιουργεί. Προτιμώ τη διακριτικότητα. Κανένα τοπίο άλλωστε δεν είναι αμόλυντο. Παντού υπάρχει η ανθρώπινη παρουσία, ακόμη κι αν είναι ήσυχη και διακριτική».
Τελικά τι αποκόμισε από την περιπέτειά του αυτή που εν μέρει μοιράζεται μαζί μας; «Παρά το γεγονός ότι έκανα ένα τόσο μεγάλο ταξίδι και είδα τόσα μέρη δεν πιστεύω πως έχω διαβάσει το βιβλίο που λέγεται Αμερική. Ίσως να έχω ρίξει μια ματιά στα περιεχόμενα μόνο».